Prawda, historia widziana oczami Twoimi, oczami moimi, oczami pozostałych
Historia napisana przez kogoś i dla kogoś, historia skrywana, przed kimś, z powodu kogoś lub czegoś, dotykająca rzeczy błahych i tych najważniejszych
Historia niewypowiedziana, nieokreślona, nie nazwana, niewygodna, niepokojąca, mącąca, niosąca niepewność, zachwianie stabilizacji i wygody, budząca lęk i niepewność
Prawda, zdarzenie obserwowane, interpretowane, wartościowane, rzutujące na zdarzenia inne i te bez większego znaczenia
Prawda,
taka sama dla nas
lub całkowicie inna dla mnie,
inna dla Ciebie, inna dla nich
ale czy to nadal prawda czy już wersja zdarzeń?
Jaka jest prawda Twoja?
Przed kim i dlaczego ją skrywasz?
Co powoduje, że zmieniasz ją w historię niewypowiedzianą i skutecznie skrywaną przed światem, przed najbliższymi, przed przyjaciółmi, przed nim, przed nią?
Prawda moja, prawda Twoja, prawda każdego człowieka, jaką niesie za sobą wartość i dla kogo jest ważna, dlaczego jej wypowiedzenie głośne ma taki wpływ na relacje, na samopoczucie, na życie każdego z nas?
Kiedy poznajesz w końcu „prawdę” drugiego człowieka, zwłaszcza tego najbliższego, czy daje Ci ona poczucie spokoju i satysfakcję, czy może jeszcze większy niepokój, więcej pytań, więcej oczekiwań?
Czy prawda poznana, odkryta, usłyszana na pewno oczyści i poukłada, a może zrobi bałagan jeszcze większy, może zburzy co już zbudowane, może zachwieje tym co już postawione, może zrani tam gdzie już zabliźnione, może jej nie zechcesz?
Co chciałbyś z tą uzyskaną prawdą zrobić?
Przyjąć, czy raczej zmodyfikować jeśli nie spełni wszystkich Twoich oczekiwań?
Jeżeli nie jesteś gotowy jej przyjąć, może lepiej jej nie szukać, może lepiej nie pytać, może lepiej pozostać przy „prawdzie” swojej choćby miała być (nie)prawdą?
Jeżeli zaś nie chcesz się swoją prawdą podzielić, czy wiesz dlaczego, co powstrzymuje Cię, żeby ją wypowiedzieć głośno, co daje Ci jej ukrywanie, a co odbiera?
Moim doświadczeniem jest, że najpiękniej jest mieć w swoim życiu osobę lub osoby, dla których każda moja prawda jest cenna, warta wyrażenia i przedyskutowania, które są jej ciekawe i które cenią moją odwagę dzielenia się i mają odwagę ją przyjąć i podzielić się swoją.
Jednocześnie wiem, że potrzeba do tego dużo zaufania i gotowości na przyjęcie drugiego człowieka całkowicie.
Jeżeli obok Ciebie stoi taka osoba, jeżeli taką osobą jesteś Ty, to jak posiadanie skarbu, dbaj o niego, nie zgub i nieustannie pielęgnuj.
Zostaw komentarz